ขนฺติ หิตสุขาวหา "ความอดทนนำมาซึ่งประโยชน์สุข" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับอุดม | สุภาษิตที่ ๘

อ่านบาลีว่า:
ขัน-ติ, หิ-ตะ-สุ-ขา-วะ-หา

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

ขนฺติ หิตสุขาวหา
ความอดทนนำมาซึ่งประโยชน์สุข

ความอดทน คือ อาการที่ไม่หวั่นไหวทั้งทางกายและทางใจ ในเมื่อประสบกับสภาพที่ไม่น่าพอใจ ๔ ประเภท คือ

• ๑) ธรรมชาติ มีหนาว ร้อน ฝนตก แดดออก เป็ต้น
• ๒) อดทนต่อความเหนื่อยยากลำบากในการทำงาน
• ๓) อดทนต่อความทุกขเวทนาอันเกิดจากความเจ็บปวดและโรคภัยไข้เจ็บ เป็นต้น
• ๔) อดทนต่อความเจ็บใจ ไม่แสดงอาการโกรธ หรือ ไม่แสดงความไม่พอใจ

คนที่มีความอดทน ไม่หวั่นไหวต่อสภาวะของธรรมชาติคือ ร้อน หนาว ฝนตก แดดออก ไม่ย่อท้อต่อความลำบากตรากตรำในการทำมาหาเลี้ยงชีพ ไม่หวั่นไหวต่อทุกขเวทนา และอดทนต่อความเจ็บใจเสียได้ ย่อมอำนวยให้ผู้ประกอบพบแต่ความสุขความเจริญ และความสำเร็จ ทั้งในทางคดีโลกและทางคดีธรรม

ความอดทนนำประโยชน์สุขมาให้ คือ ประโยชน์ในชาตินี้ ย่อมได้รับการยกย่องสรรเสริญ มีเกียรติ มีชื่อเสียง เป็นที่เคารพนับถือและชอบใจของชนทั้งหลาย และประโยชน์ในภพหน้า มีสวรรคสมบัติ เป็นต้น และประโยชน์สูงสุดที่พึงได้คือพระนิพพาน อันเป็นปรมัตถประโยชน์

สุภาษิตมาใน:
สวดมนต์ฉบับหลวง
ตัวย่อสุภาษิต:
(ส.ม.)