โกโธ จิตฺตปฺปโกปโน "ความโกรธ ทำให้ใจสั่น" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับมัธยม | สุภาษิตที่ ๑๓

กระทู้ธรรมตรี,กระทู้ธรรมชั้นตรี,เรียงความกระทู้ธรรมชั้นตรี,โกโธ จิตฺตปฺปโกปโน ความโกรธ ทำให้ใจสั่น

อ่านบาลีว่า:
โก-โท, จิด-ตับ-ปะ-โก-ปะ-โน


ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี





อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย


โกโธ จิตฺตปฺปโกปโน
ความโกรธ ทำให้ใจสั่น

ความโกรธ คือ ความขัดเคืองใจ ความขุ่นเคืองใจ เป็นมูลเหตุขั้นต้นให้ทำความผิดต่างๆ เมื่อเกิดขึ้นแล้วย่อมทำให้ใจขุ่นเคือง ผิวพรรณเศร้าหมอง

บุคคลที่ถูกความโกรธครอบงำจะกระวนกระวายใจ อยู่ไม่เป็นสุข กล้าทำความผิดนานาประการ ต้องการจะทำความพินาศแก่ผู้อื่นเพราะเกิดความขัดเคือง เช่น กล้าทำลายทรัพย์สินของตนเองและของคนอื่น กล้าทำร้ายคนอื่นให้ได้รับความเจ็บปวด กล้าประหัตประหารผู้อื่น หรือกล้าทำความชั่วที่คนปกติไม่ทำกัน เป็นต้น

ท่านสอนให้ระวังใจตนเองไม่ให้อารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความโกรธเกิดขึ้น ด้วยการฝึกมีความอดทนและเมตตาธรรม หรือเมื่อความโกรธเกิดขึ้นให้แก้ด้วยการอดทนและใช้เมตตาธรรมคุ้มครองจิตไว้ไม่ให้เผลอไปทำความชั่วตามอำนาจของความโกรธ

สุภาษิตมาใน:
อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
องฺ.สตฺตก. ๒๓/๙๙