อนตฺถชนโน โกโธ "ความโกรธ ก่อความพินาศ" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับประถม | สุภาษิตที่ ๑๔

อ่านบาลีว่า:
อะ-นัด-ถะ-ชะ-นะ-โน, โก-โท

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

อนตฺถชนโน โกโธ
ความโกรธ ก่อความพินาศ

คำว่า ความโกรธ คือ ความขัดเคืองใจ ความหงุดหงิด เมื่อเกิดขึ้นในจิตใจแล้ว ย่อมทำให้จิตใจร้อนรุ่ม กล้าทำทุกอย่างที่ไม่ควรทำ บดบังปัญญาให้มืดบอดไปชั่วขณะ ขาดความยั้งคิด ไม่พิจารณาถึงความถูกต้องหรือบาปบุญคุณโทษ ประโยชน์และมิใช่ประโยชน์

และคนทั้งหลายทำร้ายกัน ฆ่ากัน เบียดเบียนกัน ก็เพราะความโกรธเป็นสาเหตุสำคัญ หากความโกรธสั่งให้ไปทำร้ายคนอื่นเข้า ก็กลายเป็นความเสียหาย เสียหายแก่ร่างกายและทรัพย์สินของผู้อื่น แล้วยังเสียหายกับตัวผู้กระทำการเองด้วย เช่น จะต้องถูกกฏหมายบ้านเมืองเอาโทษโดนจับเข้าติดคุกติดตารางตามกฎหมายบ้านเมือง นี้คือโทษที่เห็นได้ในโลกนี้ และเมื่อละจากโลกนี้ไปแล้วยังต้องชดใช้กรรมในนรกหรือภพต่อๆ ไปอีก อันนี้เป็นผลที่เกิดขึ้นจากความโกรธ

เมื่อรู้ดังนี้แล้ว เมื่อใดก็ตามที่ความโกรธเกิดขึ้น เราต้องฝึกใช้ขันติคือความอดทนอดกลั้นมาข่มความโกรธนั้นไว้ ไม่ให้มันลุกลามใหญ่โต ไม่ให้มันบงการจิตของเราให้ทำตามอำนาจของมันได้ จะได้ไม่ต้องพบกันความฉิบหายอันเป็นผลจากความโกรธ


สุภาษิตมาใน:
อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
องฺ.สตฺตก. ๒๓/๙๙