ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร "ความอดทนเป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับอุดม | สุภาษิตที่ ๙

กระทู้ธรรมตรี,กระทู้ธรรมชั้นตรี,เรียงความกระทู้ธรรมชั้นตรี,ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร ความอดทนเป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์

อ่านบาลีว่า:
ขัน-ติ, ที-รัด-สะ-ลัง-กา-โร


ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี





อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย


ขนฺติ ธีรสฺสลงฺกาโร
ความอดทนเป็นเครื่องประดับของนักปราชญ์

เครื่องประดับ คือ สิ่งที่นำมาประดับเข้าแล้วแลดูสวยงาม มี ๒ ประการ คือ เครื่องประดับภายนอก และเครื่องประดับภายใน

แต่ในธรรมสุภาษิตนี้ท่านหมายเอาเครื่องประดับภายใน คือ ความอดทน เป็นคุณธรรมที่ทำให้จิตใจเข้มแข็ง ไม่หวั่นต่ออุปสรรคปัญหา ซึ่งเป็นเหตุนำความสำเร็จ ความสุข ความเจริญมาให้

เพราะฉะนั้น บัณฑิตทั้งหลายจึงเอาความอดทนมาเป็นเครื่องประดับ กล่าวคือ ความอดทนนั้น หมายถึง ความไม่หวั่นไหว ต่ออารมณ์ต่างๆ ที่มากระทบ เช่น อดทนต่อความโลภ อดทนต่อความโกรธ อดทนต่อความหลง อดทนต่อคำดุด่าว่ากล่าว เป็นต้น

ความอดทนจึงถือว่าเป็นเครื่องประดับที่ทำให้งดงามทั้งภายนอกภายใน เช่น ภายนอกย่อมแสดงออกถึงความรู้สึกบนใบหน้า แม้จะมีความโกรธเกิดขึ้น แต่หากมีขันติความอดทนแล้ว ย่อมสามารถยิ้มแย้มแจ่มใสได้ ทำให้น่าดู น่ามอง น่าชอบใจ เป็นต้น

สุภาษิตมาใน:
สวดมนต์ฉบับหลวง
ตัวย่อสุภาษิต:
(ส.ม.)