กเรยฺย วากยํ อนุกมฺปกานํ "ควรเชื่อฟังคนที่หวังดี" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับประถม | สุภาษิตที่ ๑๒

อ่านบาลีว่า:
กะ-ไร-ยะ, วาก-กะ-ยัง, อะ-นุ-กำ-ปะ-กา-นัง

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

กเรยฺย วากยํ อนุกมฺปกานํ
ควรเชื่อฟังคนที่หวังดี

คำว่า “ผู้หวังดี” หมายถึง ผู้ที่มีความปรารถนาดีต่อเรา มีความสงสารเรา อยากให้เราพ้นจากทุกข์ อยากให้เราได้ดี อยากให้เราประสบสิ่งที่ดี ประสบความสำเร็จ และไม่คิดร้ายต่อเรา ปรารถนาให้เราอยู่เป็นสุข เพราะฉะนั้น ทุกคำที่ผู้หวังดีพูดออกมาย่อมมีแต่ประโยชน์ เราจึงควรที่จะทำตามคำขอของท่านด้วยความไว้วางใจได้ทุกประการ

ตัวอย่าง บุคคลผู้หวังดี เช่น พ่อแม่ ที่มีแต่ความรักความปรารถนาดีให้กับเราอย่างไม่มีเงื่อนไข ครูอาจารย์ ผู้ที่คอยอบรมสั่งสอนวิชาให้เรา อยากให้เรามีความรู้ มีความเจริญก้าวหน้า เป็นต้น

เมื่อบุคคลเหล่านั้นมีความหวังดี มีความปรารถนาดีต่อเรา ก็ย่อมแนะนำเราแต่ในทางที่ดี มีประโยชน์ ไม่มีใครเลยที่รักใคร่เอ็นดูใครสักคนหนึ่งด้วยความจริงใจ แล้วจะแนะนำให้เขาทำความชั่วทั้งหลาย มีแต่จะแนะนำสิ่งที่เป็นความดี เป็นทางแห่งความสุขความเจริญเท่านั้น ดังนั้น การทำตามคำแนะนำของบุคคลผู้หวังดีเหล่านั้น ย่อมจะก่อประโยชน์ให้เราโดยแท้ที่สุด


สุภาษิตมาใน:
ขุททกนิกาย ชาดก ทสกนิบาต
ตัวย่อสุภาษิต:
ขุ.ชา.ทสก.๒๗/๒๗๒