ทุกฺโข ปาปสฺส อุจฺจโย "สะสมบาปเท่ากับสะสมความทุกข์" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับมัธยม | สุภาษิตที่ ๗

อ่านบาลีว่า:
ทุก-โข, ปา-ปัด-สะ, อุด-จะ-โย

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

ทุกฺโข ปาปสฺส อุจฺจโย
สะสมบาปเท่ากับสะสมความทุกข์

คำว่า บาป หมายถึง ความชั่ว ความเลวร้าย ความไม่ดี อันเกิดจากการประพฤติชั่วทางกาย วาจา ใจ ที่เรียกว่า ทุจริต ความประพฤติชั่วดังกล่าว จะเป็นผลให้เกิดความฉิบหายเดือดร้อนแก่ผู้กระทำ ทำให้สภาพจิตตกต่ำ ทำให้ชีวิตตกต่ำ

ดังนั้น ผู้ที่สั่งสมบาป คือ ทำบาปบ่อยๆ ย่อมเป็นการสั่งสมความชั่วให้มีขึ้นเกิดขึ้นในตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อบาปมีมากขึ้นเรื่อยๆ บาปทั้งหลายที่เคยทำมาก็ก่อตัวมากขึ้นจนมีกำลังแรงพอที่จะให้ผล บาปนั้นก็ย่อมจะให้ผล คือทำให้บุคคลนั้นต้องประสบกับความทุกข์ ความเดือดร้อนทั้งในโลกนี้และโลกหน้าอย่างหลีกเลี่ยงมิได้ เพราะฉะนั้น จะเห็นว่าการทำบาปนั้น เท่ากับสะสมความทุกข์

เพราะฉะนั้น เราทั้งหลายพึงละเว้นการทำบาปเสีย ไม่ว่าจะเป็นบาปเพียงเล็กน้อยหรือบาปที่ใหญ่ขึ้นตามลำดับ เพราะการทำบาป ไม่ก่อให้เกิดผลดีแก่ผู้กระทำเลย ก่อให้เกิดความเดือดร้อน ความฉิบหายแก่ผู้กระทำ ได้รับการติเตียน เกลียดชัง ได้รับโทษทางบ้านเมือง ละโลกไปแล้วยังต้องไปรับโทษในอบายอีกด้วย


สุภาษิตมาใน:
ขุททกนิกาย ธรรมบท
ตัวย่อสุภาษิต:
ขุ.ธ.๒๕/๓๐