ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ "ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับอุดม | สุภาษิตที่ ๔

กระทู้ธรรมตรี,กระทู้ธรรมชั้นตรี,เรียงความกระทู้ธรรมชั้นตรี,ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้

อ่านบาลีว่า:
ทะ-ทัง, มิด-ตา-นิ, คัน-ถะ-ติ


ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี





อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย


ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ
ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้

คำว่า ผู้ให้ คือ ผู้ที่มีจิตใจโอบอ้อมอารี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เสียสละให้ปันสิ่งของของตนเองแก่ผู้อื่นด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ ด้วยต้องการบุญกุศลหรือต้องการช่วยเหลือ

บุคคลผู้มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ดังกล่าวย่อมเป็นผู้ที่บุคคลอื่นเคารพ นับถือ โดยเฉพาะผู้ที่ได้รับสิ่งของหรือได้รับน้ำใจจากเขา ย่อมจะมีความรักมีความนับถือในตัวเขาเป็นอันมาก เพราะการที่บุคคลจะสละให้ปันแก่บุคคลอื่นได้นั้นเป็นสิ่งที่ทำได้ยากยิ่ง การให้นั้นก่อให้เกิดความประทับใจทั้งแก่ผู้ให้และผู้รับ ผู้ให้ก็มีความสุขใจที่ได้ให้ ผู้รับก็มีความประทับใจในตัวผู้ให้

เพราะฉะนั้น การให้ปันสิ่งของแก่กันและกัน จึงเป็นการสร้างมิตรภาพที่ดี และผู้ให้ย่อมได้รับมิตรภาพที่ดีตอบแทนกลับมา ซึ่งทั้งหมดนี้เราจะต้องลงมือทำด้วยตัวของเราเอง ผู้อื่นไม่สามารถจะทำแทนให้ได้ เราต้องเป็นที่พึ่งให้กับเราเอง

สุภาษิตมาใน:
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
ตัวย่อสุภาษิต:
(สํ.ส. ๑๕/๓๑๖)