อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ "ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน" | กระทู้ธรรมชั้นตรี ระดับอุดม | สุภาษิตที่ ๑

อ่านบาลีว่า:
อัด-ตา, หิ, อัด-ตะ-โน, นา-โถ

ตัวอย่างแต่งกระทู้ธรรมชั้นตรี

อ่านแนวนำมาเขียนอธิบาย

---

อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ
ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน

คำว่า ตน หมายถึง ร่างกายและจิตใจ ที่เรียกว่าอัตภาพหรือตัวตนของเรา ส่วนคำว่า ที่พึ่ง คือ สิ่งที่เราต้องพึ่งพาอาศัยเพื่อช่วยให้เกิดความสุขความเจริญแก่ตน หรือเพื่อบรรเทาความทุกข์ที่เกิดขึ้นให้เบาบางลง

ที่พึ่งสามาถจำแนกเป็น ๒ ประเภท คือ ๑.) ที่พึ่งภายนอก เช่น บิดามารดา ญาติพี่น้อง เทพยดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทรัพย์สมบัติ เป็นต้น ๒.) ที่พึ่งภายใน คือ คุณความดี บุญกุศลของเราเองที่ได้สั่งสมอบรมมาตามหลักคำสอนในพระพุทธศาสนา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้เราสร้างที่พึ่งภายในไว้ให้มาก เพราะที่พึ่งภายในสามารถเป็นที่พึ่งได้ทั้งในโลกมนุษย์และโลกหน้าก็พึ่งได้ ส่วนที่พึ่งภายนอกนั้นพึ่งได้เฉพาะในโลกมนุษย์เท่านั้น เพราะเมื่อเราล้มตายจากไปไม่สามารถตามไปช่วยหรือให้เราพึ่งได้ ไม่เหมือนกับบุญกุศลคุณความดีที่เราได้สั่งสมอบรมไว้ ย่อมตามไปให้เราพึ่งได้ และยังดลบันดาลให้เราอยู่ดีมีความสุขความเจริญต่อไป

สุภาษิตมาใน:
ขุททกนิกาย ธรรมบท
ตัวย่อสุภาษิต:
(ขุ.ธ. ๒๕/๓๖, ๖๖)